Asıl Kurban Edilmesi Gereken Neydi?
Kurban Bayramı geldiğinde herkes aynı soruyu sorar:
“Bu yıl ne kurban edeceğiz?”
Koyun mu? Keçi mi? Dana mı?
Ama kimse şunu sormaz:
“Bu bayram ben, kendimden neyi kurban edeceğim?”
Unutma…
Allah’a ulaşan ne etlerdir, ne de kanlar.
O’na ulaşan sadece takvadır, kalbin niyetidir.
(Bakara Suresi, 196 / Hac Suresi, 37)
O hâlde bu bayram, sadece bıçağa değil, vicdana da ihtiyaç var.
🐑 Yalanı kesin – Çünkü en büyük ihanet güveni öldürür.
🐑 Kalp kırmayı kesin – Çünkü Allah, kalbi kırılanın yanındadır.
🐑 Kul hakkını yemeyi kesin – Çünkü Allah affeder, kul affetmez.
🐑 Yetim malına göz dikmeyi kesin – Çünkü bir damla gözyaşı, bin secdeyi boşa çıkarır.
🐑 Adaletsizliği kesin – Çünkü adalet yoksa, ibadet de yoktur.
🐑 Nefsinizin oyunlarını kesin – Çünkü gerçek kurban, insanın kendi içindeki kötülüğü kesmesidir.
Şunu unutma:
Sadece bıçağı keskin olan değil,
vicdanı keskin olan da kurban kesebilir.
Kurban Bayramı sadece bir ritüel değil;
bir arınma, bir yüzleşme, bir diriliştir.
Kimi zaman elindekinden vazgeçmektir,
Kimi zaman ise içindekini bırakmaktır.
Eğer hâlâ ne keseceğine karar veremediysen…
🔹 Gıybeti kes.
🔹 Haseti kes.
🔹 Nefretle susmayı, zulme ortak olmayı kes.
Çünkü bazen bir suskunluk, bir ihanettir.
Ve Allah dilsiz şeytanları sevmez.
Bu bayramın en büyük kurbanı nefsimiz olsun.
Çünkü nefsini kurban etmeyen,
hiçbir kurbanla Allah’a yaklaşamaz.
Dileğimiz;
Sofralarımızda etten çok erdem,
Kalplerimizde nimetten çok şükür,
Bayramlarımızda gelenekten çok şuur olsun.
Kurban Bayramınız mübarek,
kalbiniz berrak,
niyetiniz takva olsun.
Saygılarımla,
Rafet ULUTÜRK
BULTÜRK Derneği
Genel Başkanı
