Rafet ULUTÜRK
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın ABD Başkanı ile görüşmesi öncesinde MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin yaptığı çıkış, aslında sadece iç kamuoyuna değil, aynı zamanda dünyaya verilmiş güçlü bir mesajdı. Bahçeli’nin Rusya ve Çin ekseninde yaptığı vurgular, Erdoğan’ın Washington’a giderken elini güçlendiren siyasi bir dayanak niteliği taşıdı.
Yeni Dünyada Türkiye’nin Konumu
Bugün artık Türkiye yalnızca Orta Asya’nın değil, Türk ve İslam dünyasının da doğal lideri olarak öne çıkıyor. “Yeni Dünya” düzeninde Türkiye’ye olan ihtiyaç her geçen gün daha da belirginleşiyor. Türkiye üzerinde baskı kurmak isteyenler olsa da, bu baskılara boyun eğen değil, kendi oyununu kuran bir Ankara var.
Erdoğan’ın ABD ziyareti, aslında kimin elini kimin sıktığından ziyade, kimin geleceğe yönelik planlara sahip olduğunu ve bunları ne ölçüde hayata geçirebileceğini gösterdi. Amerika’nın Türkiye’ye verdiği önem, yalnızca diplomatik nezaketle açıklanamaz; asıl sebep, Türkiye’nin giderek büyüyen jeopolitik gücüdür.
Dinamik Güç: Türk Dünyası ve İslam Dünyası
Bugün Türkiye, bir yanda Türk Dünyası’nın, diğer yanda İslam Dünyası’nın hamisi konumunda. “Turan Ordusu” fikrinin yanında İslam ordusu arayışları da gündeme gelirken, Türkiye’nin küresel ölçekte askeri ve siyasi etkinliğini artırdığı açıkça görülüyor. Böyle bir güç birikiminin karşısında durabilecek bir devlet, dünyada neredeyse yok.
ABD’nin Türkiye’yi Kaybetme Riski
Eğer Amerika, Türkiye’yi kaybederse, sadece Ankara’yı değil, küresel yönetim gücünü de kaybedecektir. Bugün Gazze konusunda sahada insani bir denge kurabilecek, ateşkes ve barış için somut inisiyatif alabilecek tek ülke Türkiye’dir. Erdoğan’ın liderliği, bu noktada alternatifsiz bir konumdadır.
Satranç Yeni Başladı
Türkiye uzun bir aradan sonra yeniden dünya siyasetinde büyük satrancın aktörlerinden biri olmaya başlamıştır. Elbette bu yol daha yeni başladı; ancak tarih boyunca dünya yönetiminde söz sahibi olmuş bir millet olarak, Türkiye’nin yeniden merkez sahneye çıkması tesadüf değildir.
Bahçeli’nin çıkışıyla verilen destek, Erdoğan’ın ABD’deki görüşmelerinde arkasına aldığı milli güçtür.
Bu noktada mesele kimin kiminle tokalaştığı değil, kimin küresel satranç tahtasında hangi hamleleri yapabileceğidir. Türkiye artık seyirci değil, oyun kurucu bir aktördür.