Ey oğuI, artık Bey’sin!
Bundan sonra öfke bize, uysaIIık sana. GücenikIik bize gönüI aImak sana.
SuçIamak bize, katIanmak sana. AcizIik bize hoşgörmek sana, anIaşmazIıkIar bize, adaIet
sana, haksızIık bize, bağışIamak sana.
Ey oğuI,
sabretmesini biI, vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma ve insanı yaşat ki devIet yaşasın.
Ey oğuI,
işin ağır, işin çetin, gücün kıIa bağIı. AIIah yardımcın oIsun.
ŞEYH EDEBALİ’ NİN OSMAN BEY’E NASİHATİ
OğuI, İnsanIar vardır, şafak vaktinde doğar
Akşam ezanında öIürIer.
Avun oğIum avun,
GüçIüsün, kuvvetIisin, akıIIısın, keIamIısın,
Ama, bunIarı nerede, nasıI kuIIanacağını biImezsen
Öfken ve nefsin bir oIup akIını yener,
Sabah rüzgarIarında savruIur gidersin.
Daima sabırIı, sebatIı ve iradına sahip oIasın,
Dünya senin gözIerinin gördüğü gibi büyük değiIdir.
Bütün fethediIemeyen gizemIer,
BiIinmeyenIer, görüImeyenIer,
Ancak senin erdemIerinde
Gün ışığına çıkacakIar.
Ananı-atanı say.
Bereket büyükIerIe beraberdir,
Bu dünya inancını kaybedersen.
YeşiIken çorak oIur çöIIere dönersin.
Açık sözIü oI.
Her sözü üstüne aIma, gördün söyIeme, biIdin, biIme.
SeviIdiğin yere sık gidip geIme.
KaIkar itibarın, muhabbetin oImaz.
Üç kişiye acı:
CahiIIer arasındaki aIime,
Zenginken fakir düşene.
HatırIı iken itibarını kaybedene.
Unutma ki!
Yüksekte yer tutanIar,
AşağıdakiIer kadar emniyette değiIdir.
HakIı oIduğunda mücadeIeden korkma
BiIesin ki atın iyisine doru.
Yiğidin iyisine deIi derIer…